Gestolde Rouw
Gestolde Rouw
Toen ik onlangs vertelde over het 𝐊𝐢𝐧𝐭𝐬𝐮𝐠𝐢 𝐈𝐧 𝐌𝐞𝐦𝐨𝐫𝐢𝐚𝐦 𝐑𝐢𝐭𝐮𝐞𝐞𝐥 en hoe ik mensen begeleid om een eigen urn te creëren voor hun overleden geliefde, kreeg ik deze bijzondere reactie:
“𝘔𝘪𝘫𝘯 𝘮𝘰𝘦𝘥𝘦𝘳 𝘪𝘴 𝘷𝘰𝘳𝘪𝘨 𝘫𝘢𝘢𝘳 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘭𝘦𝘥𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘪𝘬 𝘩𝘦𝘣 𝘯𝘰𝘨 𝘢𝘭𝘵𝘪𝘫𝘥 𝘥𝘦 𝘣𝘶𝘴 𝘮𝘦𝘵 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘢𝘴 𝘴𝘵𝘢𝘢𝘯. 𝘐𝘬 𝘣𝘦𝘥𝘦𝘯𝘬 𝘮𝘦 𝘴𝘵𝘦𝘦𝘥𝘴 𝘥𝘢𝘵 𝘪𝘬 𝘦𝘳 𝘯𝘰𝘨 𝘪𝘦𝘵𝘴 𝘮𝘦𝘦 𝘮𝘰𝘦𝘵, 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘬 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘧 𝘩𝘦𝘵 𝘶𝘪𝘵𝘴𝘵𝘦𝘭𝘭𝘦𝘯. 𝘐𝘬 𝘳𝘦𝘢𝘭𝘪𝘴𝘦𝘦𝘳 𝘮𝘦 𝘥𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘮𝘪𝘫 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘷𝘰𝘦𝘭𝘥𝘦 𝘰𝘮 𝘩𝘢𝘢𝘳 𝘢𝘴 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘨𝘦𝘸𝘰𝘰𝘯 𝘪𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘢𝘯𝘥𝘢𝘢𝘳𝘥 𝘶𝘳𝘯 𝘰𝘱 𝘵𝘦 𝘣𝘦𝘳𝘨𝘦𝘯. 𝘚𝘢𝘮𝘦𝘯 𝘮𝘦𝘵 𝘫𝘰𝘶 𝘩𝘦𝘵 𝘒𝘪𝘯𝘵𝘴𝘶𝘨𝘪 𝘙𝘪𝘵𝘶𝘦𝘦𝘭 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘭𝘰𝘱𝘦𝘯 𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘱𝘦𝘳𝘴𝘰𝘰𝘯𝘭𝘪𝘫𝘬𝘦 𝘶𝘳𝘯 𝘮𝘢𝘬𝘦𝘯 𝘬𝘭𝘪𝘯𝘬𝘵 𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘮𝘪𝘫 𝘢𝘭𝘴 𝘥é 𝘮𝘢𝘯𝘪𝘦𝘳 𝘰𝘮 𝘥𝘦 𝘷𝘰𝘭𝘨𝘦𝘯𝘥𝘦 𝘴𝘵𝘢𝘱 𝘪𝘯 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘱𝘳𝘰𝘤𝘦𝘴 𝘵𝘦 𝘻𝘦𝘵𝘵𝘦𝘯.”
Het verhaal raakte me omdat het herkenning opriep. Hoe vaak laten we onze pijn of rouw gestold achter, bevroren in de tijd, omdat we niet weten wat we ermee moeten? Wat zou het betekenen als we deze rouw letterlijk in onze handen kunnen nemen, erover kunnen praten, voelen, en uiteindelijk kunnen omzetten in iets wat de herinneringen eert?
Toen ik deze ervaring deelde met Jenk Stronks, gaf hij er de prachtige woorden 𝐆𝐞𝐬𝐭𝐨𝐥𝐝𝐞 𝐑𝐨𝐮𝐰 aan. Ik mocht ze van hem lenen. 🙏
Het Kintsugi In Memoriam Ritueel is niet alleen een manier om een urn of ander gedenkteken te maken; het is een proces van het stap voor stap herontdekken van verbinding, betekenis en heling. 💛
Herken jij deze 𝐆𝐞𝐬𝐭𝐨𝐥𝐝𝐞 𝐑𝐨𝐮𝐰 of ben je op zoek naar een persoonlijke (eventueel door jezelf) handgemaakte asdrager? Neem gerust contact met me op. Ik denk graag met je mee.

