In de cirkel voor mezelf – reflecties uit Florence
Over loslaten, gouden inzichten en ruimte durven innemen
Afgelopen maand nam ik deel aan een retraite in Florence. Niet als begeleider, niet als organisator of ritueelbegeleider, maar gewoon als mezelf.
Voor het eerst in lange tijd zonder rol, zonder taak, zonder verantwoordelijkheid voor de ander. En precies dát zorgde voor iets bijzonders.
Want door niet te zorgen, ontstond er ruimte.
Ruimte voor mezelf. En tegelijk ook: ruimte met elkaar.
De dagen in het oude centrum, in de natuur en in de cirkel brachten me terug bij wat ik onderweg was kwijtgeraakt.
Wat nog klopt.
En wat ik mag laten gaan.
Er waren tranen, inzichten, gouden verbindingen met de groep, en diepe stilte.
Soms moet je zelf breken om door de barsten heen te kunnen kijken.
En dan zacht, met goud, te helen.
Deze dagen herinnerden me aan waarom ik werk zoals ik werk.
Waarom Kintsugi voor mij geen techniek is, maar een levenskunst.
Waarom ik rituelen begeleid waarin ruimte, reflectie en schoonheid samenkomen.
Want ik geloof dat je pas echt ruimte kunt maken voor een ander, als je die ruimte óók zelf durft in te nemen.
Deze retraite in Florence was mijn gouden randje deze maand.
Een moment van herijken en thuiskomen, gedragen door een warme groep en het ritme van een stad vol schoonheid.
Wil jij ook even in jouw eigen cirkel gaan zitten?
Veel mensen die deelnemen aan mijn Kintsugi Workshops of rituelen zeggen achteraf: “Dit was het eerste moment in lange tijd dat ik écht stilviel. En dat ik niet bezig hoefde te zijn met een ander.”
Of je nu iets wilt verwerken, een nieuwe stap voelt aankomen, of gewoon verlangt naar rust, soms is het nodig om even alles los te laten. Om weer te voelen wat je zelf nodig hebt.
Bekijk meer over mijn reguliere Kintsugi Workshops in kleine groepen in mijn atelier in Tiel of op locatie. Of neemt contact op voor meer over verdiepende workshops rond verlies, heling en zingeving.